نقش کیفیت گزارشگری مالی بر تعدیل اثر محدودکننده سیاست تقسیم سود در تصمیمات سرمایه گذاری

سیاست سود سهام اثر واقعی برجریان های نقدی و سرمایه گذاری شرکت دارد. آگاهی بیش تر مدیران در مورد ارزش دارایی های شرکت و پروژه های سرمایه گذاری نسبت به سرمایه گذاران خارجی، منجر به محدودیت در دسترسی به منابع مالی خارجی می شود. در نهایت شرکت مجبور به انتخاب بین پرداخت سود سهام و سرمایه گذاری می شود. کیفیّت گزارشگری مالی با کاهش عدم تقارن اطّلاعاتی، موجب تعدیل اثر منفی سیاست تقسیم سود بر سرمایه گذاری ها می شود. این مطالعه با هدف تایید مطالب مذکور، این ارتباط را درخصوص سرمایه گذاری های متشکل از تحقیق و توسعه و دارایی ثابت بررسی می کند. همچنین بررسی می کند فرصت رشد بالا چه تأثیری در نقش تعدیل کننده کیفیت گزارشگری مالی دارد. برای بررسی تحقیق مورد نظر از داده های ترکیبی 138 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و طی سال های 1381 الی 1392 استفاده شده است. فرضیه ها با بهره گیری از تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره و به روش حداقل مربعات معمولی بررسی شد. این نتیجه حاصل شد که کیفیت گزارشگری مالی موجب کاهش اثر منفی سیاست تقسیم سود بر سرمایه گذاری می شود. این رابطه برای سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه قوی تر از دارایی ثابت نبود. اما اثر تعدیل کننده کیفیت گزارشگری مالی برای شرکت های دارای فرصت رشد بالا قوی تر از شرکت های دارای فرصت رشد پایین بود. مطابق انتظار، کیفیت گزارشگری مالی نقش تعدیل¬کننده بر اثر سیاست تقسیم سود به ویژه در زمان وجود فرصت رشد دارد.